Miesens του γουρλωτού παιδιού - ακριβά κομπιούτερς

Εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '70 και για την εποχή εκείνη ήταν ένα πολύ ισχυρό και σύγχρονο RISC minicomputer. Έτρεχε μια πρωτοποριακή βάση, είχε το δικό του custom λειτουργικό, και ήταν η τελευταία και ακριβότερη τεχνολογία αιχμής για επιχειρήσεις μεσαίου μεγέθους. Στο είδος του, για τα επόμενα 15 περίπου χρόνια, θα αντιμετώπιζε μόνο την πρόκληση των AS400 της IBM.

Μιλάμε για την γιαγιά της οικογένειας risc, HP 3000.
Η σειρά αυτή καταργήθηκε το 2001, και πήγε πλέον στα σκράπ για να κάνει παρέα με τους calculators και τα compaq συστήματα, αφού είχαν πρώτα φονευθεί τα θρυλικά και πρωτοπόρα συστήματα της DEC (Digital).

Το μηχάνημα αυτό είχε το κύριο μειονέκτημα του ότι δεν μπορούσε να τρέξει unix, και ότι η βάση του ήταν γραμμένη για το δικό του λειτουργικό. Οι ειδικοί της εταιρίας άρχισαν να το θρηνούν 10 χρόνια πρίν τον επίσημο θάνατό του από την HP, επειδή χωρίς unix και χωρίς windows, το μέλλον του θα ήταν όχι αβέβαιο αλλά με κάθε βεβαιότητα ιδιαίτερα μαύρο και ζοφερό. Η επίσημη ημερομηνία της ευθανασίας, με υπογραφή του ιατροδικαστή της HP ήρθε στις 14 Νοεμβρίου του 2001....

Εξι χρόνια αργότερα, κάποιος βρίσκει (στα σκουπίδια ή στους παλιατζήδες?) ένα τέτοιο σύστημα, και Ω! του θαύματος, λειτουργεί! 35 χρόνια μετά, κι όμως λειτουργεί! Φανατικός οπαδός της ανακύκλωσης, αλλά και εκ γενετής περιβαλλοντολόγος, αποφασίζει να το υιοθετήσει, μάλιστα δε, να στηρίξει το εκλογικό του γραφείο σε αυτό.

Ο ευρών λέγεται πως είναι τόσο ηλίθιος, που για έναν τεράστιο σκουπιδοτενεκέ της εποχής, πληρώνει (υποτίθεται) και 7700€ για "εγκατάσταση". Φαντάζομαι ότι αυτό πρέπει να είναι το κόστος του γερανού που απαιτείται για την μεταφορά αυτής της καρούτας. Κανείς δεν θα πλήρωνε για να φορτωθεί ένα τέτοιο πράμα, αντίθετα μάλιστα, σίγουρα κάτι θα έδινε στον σκουπιδιάρη για να το πετάξει.

Ένας τεράστιος και άχρηστος υπερμεγέθης κουβάς, με ανύπαρκτη υπολογιστική ισχύ σε σχέση με τα σύγχρονα μικρά οικιακά PC, χωρίς αποθηκευτικό χώρο και με μηδενική σχεδόν, αλλά εξαιρετικά ακριβή και δυσεύρετη μνήμη.

Βέβαια ήταν μια καλή αφορμή για ένα πλαστό τιμολόγιο, "θα μου πληρώσεις το ΦΠΑ πάντως".

Ποιος έκανε αυτή την γκραν-μαλακία να πει τόσο κακό ψέμα, απλώς και μόνο για να τσεπώσει κάτι ψιλά από την Miesens και να συνεχίσει την ένδοξη οικογενειακή μιζοπαράδοση;
Ε, ποιος άλλος, το γουρλωτό παιδί φυσικά! Ο Κούλης ντε!

Δεν μας χέζεις ρε Κυριάκο, Κούλη! Σιγά μην αγόρασες αυτό το "ακριβό κομπιούτερ"!
Ενα απλό πλαστό τιμολόγιο πήρες, αν δεν τους φέσωσες και το ΦΠΑ.

Ακολουθούν φωτό με το παραστατικό, με την ανακοίνωση end of life για τον κουβά, και ένα βιντεάκι δώρο.
Το γουρλωτό παιδί σε στιγμές απύθμενης μαλακίαςί...





Το βιντεάκι υπάρχει και σε HQ stereo εδώ.